Tecrübe

Komşuları Nasreddin Hoca’nın damdan düştüğünü duyarlar. “Gidelim de bir geçmiş olsun.” diyelim diye kararlaştırırlar.

“- Hayırdır Hocam, bu ne hal?”

“- İnşallah fazla bir şey yoktur!”

“- Ağrın sızın var mı?”

Sorular uzadıkça Hoca’nın da canı sıkılmaya başlar. Yapacağı tek şey vardır, hepsini birden susturmak:

“- Efendiler sizin içinizde damdan düşen var mı? Benim halimden ancak o anlar!”

Kaynak: Saim Sakaoğlu, Nasreddin Hoca Fıkralarından Seçmeler, Ankara: Akçağ Yayınları, 2006, s. 63

Damdan Düşen

Kiremit aktarmak için,

Bir gün hoca çıktı dama.

Kızıyordu için için:

“Hiç rahat yoktur adama,

Yağmur yağar damlar akar

Bu iş yine bana bakar…”

Kiremitler yosun tutmuş,

Kızak gibi kayıyordu.

Hoca kendini unutmuş;

Dertlerini sayıyordu:

“Sabah akşam didin, uğraş,

Yiyem diye bir sıcak aş!”

Homurdanıp söylenirken,

Nasılsa, ayağı kaydı;

‘Aman yetişin!’ demeden

Hep kiremitleri saydı.

Bir, iki, üç… Hoca yerde!

Kalkamadı, bakın derde…

Neyse, komşular yetişti.

Kaldırdılar Nasreddin’i;

Hoca’nın bacağı şişti,

Derdi, duysa dam adını:

“Düşmeyene tuhaf gelir!

Damdan düşen halden bilir.”

(Köprülüzade Mehmed Fuad)

Kaynak: Saim Sakaoğlu, Nasreddin Hoca Fıkralarından Seçmeler, Ankara: Akçağ Yayınları, 2006, s. 64