Bir nahiv âlimi, bir gemiye binmişti. O kendini pek beğenmiş olan nahivci, yüzünü gemiciye dönüp dedi ki:
“Sen hayatında hiç nahiv okudun mu?”
Gemici, “Hayır” deyince, “Senin ömrünün yarısı hiçe gitmiş” dedi. Gemicinin bu sözden gönlü kırıldı, öfkelendi, ama hemen cevap vermedi, sustu.
Derken, bir rüzgâr gemiyi bir girdaba sürükledi. O zaman gemici, o nahiv âlimine yüksek sesle seslendi:
“Ey hoca, söyle bakalım, sen yüzmeyi bilir misin?”
Nahivci, “Ey hoş sözlü ve güzel yüzlü gemici, bilmem” deyince, gemici, “Ey nahivci!” dedi, “Senin bütün ömrün hiçe gitti. Çünkü gemi bu girdapta batacaktır.”
İstersen sen, dünyanın en büyük bilgini, her şeyin bileni ol. Ancak şimdi şu dünyanın faniliğini ve zamanın da geçip gittiğini görmelisin.
Kaynak: Mevlana, Mesnevi, Cilt: 1, beyit nu: 2829-2847
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder