Rüzgâr, Hz. Süleyman’ın tahtına ters esti. Hz. Süleyman dedi ki; “Ey rüzgâr, ters esme!” Rüzgâr da, “Ey Süleyman!” dedi, “Sen de ters hareket etme! Ters hareket edersen, benim tersliğime kızma!”
Rüzgâr ters estiği için Hz. Süleyman’ın başındaki tacı da eğrildi. Hz. Süleyman dedi ki; “Ey taç, neden başımda eğrilirsin?”. O eliyle tacı düzelttikçe taç eğrilmekteydi. Tam sekiz kere doğrulttu, sekiz kere eğrildi. Dedi ki; “Ey taç, bu hâl nedir? Eğrilme artık!”.
Taç dedi ki; “Beni yüz kere doğrultsan yine eğrilirim. Çünkü ey güvenilir, inanılır kişi, sen eğrilmektesin!”.
Hz. Süleyman bunun üzerine kalbini doğrulttu; gönlündeki nefsanî duygulardan soğudu. Tacı da derhal doğruldu; nasıl istiyorsa başında öyle durdu. Hz. Süleyman, bundan sonra onu mahsustan eğriltmekte, taç da inadına doğrulmaktaydı. O ulu peygamber, tacını sekiz kere eğriltti; her defasında taç, başında doğruldu.
Hâsılı; sana ne dert gelirse başkasına kabahat bulma, kendine bak!
Kaynak: Mevlana, Mesnevi, Cilt: 4, beyit nu: 1897-1923
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder