Calinus[1], arkadaşlarına, “Bana filân ilacı verin” dedi.
Arkadaşlarından birisi dedi ki; “Ey her fenni bilen üstat! Bu ilâcı deliler için verirler. Delilik ise senin aklından çok uzaktır. Sakın bunu bir daha söyleme!”.
Calinus dedi ki; “Bir deli bana doğru döndü, bir müddet yüzüme dikkatlice, güzelce baktı. Bana göz kırptı, sonra yenimi, yakamı yırttı. Eğer benim onunla bir münasebetim olmasaydı, onun cinsinde bulunan şeylerden bende de bulunmasaydı, o çirkin suratlı deli nasıl olur da bana doğru döner, yüzüme dikkatle bakardı? Eğer bende kendi cinsini, cinsine özgü bir şeyler görmeseydi, nasıl olur da gelip bana çatardı? Kendi cinsinden olmayana nasıl olurdu da musallat olurdu? İki kişi birbiriyle uzlaşırsa, şüphe yok ki aralarında birleştikleri bir şey vardır. Bir kuş, ancak kendi cinsinden olan kuşlarla uçar. Kendi cinsinden olmayanla konuşup görüşmek, mezara girmek gibidir.”
Bir bilge dedi ki; “Çölde bir karganın bir leylekle beraberce uçmakta olduğunu gördüm. Bu hâle şaştım ve aralarındaki ortak değere ait bir belirti bulabilir miyim diye hâllerini araştırmaya koyuldum. Şaşkın bir hâlde yanlarına yaklaşınca gördüm ki ikisi de topal!”
Kaynak: Mevlana, Mesnevi, Cilt: 2, beyit nu: 2095-2105
[1] Calinus (ö.200[?]): İslâm tıbbini etkileyen ünlü Grek tabip ve filozofu. Asıl adı Galenos olup bu isim İslami literatürde Calinus şeklinde şöhret bulmuştur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder