Lokman’ın efendisi, kendisine yemek getirdikleri zaman, Lokman’a adam gönderip çağırtırdı. Önce o yemeğe Lokman el uzatır ve bir lokma alırdı. Efendisi ise ondan sonra yerdi. Efendisi onun artığını afiyetle yer, bundan zevk alır; onun yemediği yemeği ise yemez, dökerdi. Lokman’ın efendisi, Lokman’sız bir şey yiyecek olursa, gönülsüz ve iştahsız yerdi. Bu da sonsuz bir bağlılık belirtisiydi.
Bir gün Lokman’ın efendisine hediye olarak bir kavun getirdiler. Hizmetçiye, “Git oğlum, Lokman’ı çağır” dedi. Lokman gelince, efendisi, kavun kesip ona bir dilim verdi. Lokman, o dilimi bal gibi, şeker gibi yedi. Hem de öyle hoşlanarak, öyle zevkle yedi ki, efendisi ona ikinci dilimi de kesip sundu. Böyle böyle dilimler on yediyi buldu. Geriye yalnızca bir dilim kaldı.
Efendisi, “Bunu da ben yiyeyim de ne kadar tatlı kavun olduğunu göreyim, anlayayım” dedi. Çünkü Lokman öyle hoşlanarak, öyle zevkle, öyle iştahlı iştahlı yiyordu ki görenlerin de iştahı geliyordu. Efendisi, o dilimi yer yemez kavunun acılığından ağzını bir ateştir sardı, dili uçukladı, boğazı yandı. Acılığından âdeta kendinden geçti. Sonra “Ey benim canım, efendim” dedi. “Böyle bir zehri nasıl oldu da tatlı tatlı yedin, böyle bir kahrı nasıl oldu da lütuf saydın? Bu ne sabır? Neden böyle sabrettin? Canına kastın mı var? Niye bir şey söylemedin, niye ‘Beni mazur görün, şimdi yiyemem’ demedin?”
Lokman dedi ki; “Ben senin nimetler bağışlayan elinden o kadar tatlı yemekler yedim ki, onlara karşı utancımdan âdeta iki kat olmuşumdur. Elinle sunduğun bir şeye, ‘Ey marifet sahibi, bu acıdır, yenilemez’ demeğe utandım. Çünkü vücudumun bütün cüz’leri senin nimetlerinle meydana geldi, gelişti. Senden gelen bu kadarcık bir acıya dayanamaz, feryat edersem, vücudumun bütün cüz’leri yerle bir olsun. Şekerler bağışlayan elinin lezzeti, bu kavunda acılık bırakır mı?”.
Sevgiden, acılıklar tatlılaşır. Sevgiden, bakırlar altın kesilir. Sevgiden, tortulu, bulanık sular, arı duru bir hâle gelir. Sevgiden, dertler şifa bulur.
Kaynak: Mevlana, Mesnevi, Cilt: 2, beyit nu: 1471, 1510-1533
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder