Hoca yeni bir ev yaptırmak ister. Arsayı ölçer, biçer; tam kararını vereceği sırada biri çıkagelir.
“- Şuraya da bir mutfak koy…”
Hocanın aklına yatar, temeli de ona göre kazar. Derken biri daha gelir,
“- Olmamış. Şuraya da iki oda, bir misafirhane…”
Planı bozar, yeniden temel açar. Birkaç gün sonra, bir başkası daha gelir, başlar fikir yürütmeye… Hoca bakar ki olacak gibi değil, halkın dilinden kurtuluş yok. Koşar Akşehir meydanına,
“- Ey ahali! Görüyorsunuz ev yaptırıyorum. Allah aşkına, ne söyleyecekseniz hepiniz birden, şimdiden söyleyiniz de ben de rahat işimi bitireyim”, der.
Kaynak: Abdullah Özbek, Bir Eğitimci Olarak Nasreddin Hoca, s. 14-15
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder