26 Kasım 2010 Cuma

Kötü örnek olmamak

Sesi pek çirkin bir müezzin vardı. Kâfirlerin ülkesinde ezan okurdu. Ona her ne kadar, “Bu çirkin sesinle ezan okuma! Savaş çıkar, düşmanlık uzar gider” dedilerse de o inat etti, söylenenlere aldırış etmedi, kâfirler ülkesinde ezan okumaya devam etti.
Halk, genel bir kargaşadan, bir fitne çıkmasından korkarken, bir de baktılar ki, elinde bir kat güzel elbiseyle kâfirin birisi çıkageldi. Eski bir dost gibi, hediye olarak, elbiseyle beraber, mum ve helva da getirmişti. Söyleyin, o müezzin nerede? Onun sesi ve ezanı bana huzur verdi!” diye soruyordu.
Yahu, kendine gel” dediler. “Nasıl olur? Hiç o çirkin ses, insana huzur verir mi?”
Kâfir dedi ki:
“Onun sesi kiliseye kadar geldi. Benim pek güzel, pek kıymetli bir kızım var. Çoktandır Müslüman olmak istiyordu. Bu sevda, başından bir türlü gitmiyordu. Bunca din kardeşi (kâfir) ona öğüt verdi. Kızım her geçen gün imana daha da yöneldikçe, ben dert, azap içinde işkence çekiyordum. Elimden hiçbir şey gelmiyor, hiçbir çare bulamıyordum. Nihayet bu müezzin ezan okumaya başlayınca ve onun sesi kiliseden duyulunca, kızım, “Bu çirkin ses nedir? Kulağıma geldi de beni berbat etti. Ömrüm boyunca bu kilisede bu kadar çirkin, bu kadar kötü bir ses hiç duymadım” dedi. Kız kardeşi, “Bu ses, ezan sesidir, Müslümanlar okur. Bu sesle Müslümanları ibadete çağırırlar” dedi. Kızım, kardeşinin dediğine inanmadı, bir başkasına sordu. O da “Evet, öyledir” deyince inandı, yüzü sapsarı kesildi, Müslümanlıktan soğudu. Ben de böylece perişanlıktan, azaptan kurtuldum. Dün gece ilk kez, korkulu rüya görmeden, rahat bir uyku uyudum. O müezzinin çirkin sesinden bundan dolayı huzura kavuştum. Bunun için de ona hediye getirdim; teşekkür etmek isterim, nerede o adam?”
Müezzini görünce dedi ki:
“Lütfen bu hediyeyi kabul et. Beni dertten, üzüntüden kurtardın, elimden tuttun. Bana öyle bir ihsanda ve iyilikte bulundun ki, ölünceye kadar senin bir kulun kölen olurum. Mal, mülk, servette eşsiz birisi olsaydım, ezan sesi çıkaran o ağzını altınla doldururdum.”

Kaynak: Mevlana, Mesnevi, Cilt: 5, beyit nu: 3367-3389

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder