Nedense hoca ciğeri pek sever. O gün de bir okka ciğer alıp evin yolunu tutar. Yolda karşılaştığı bir dostu onun eve ciğer götürdüğünü öğrenince ona yeni bir yemek tarifi vermek ister:
“- Hoca, sana öyle bir tarif vereceğim ki parmaklarını yiyeceksin.”
Dostu tarife başlayınca Hoca rica eder:
“- Bu tarifler karışık işlerdir, aklımda kalmaz. Sen en iyisi mi bunu bir kağıda yazıver.”
Hoca, ciğer tarifini alır, biraz sonra yiyeceği ciğer yemeğinin hayaliyle evin yolunu tutar. Hoca dalgın dalgın gitmekte iken nasıl olduysa bir çaylak alçalarak onun elindeki ciğer paketini kapıp kaçar. Hoca’nın yapacağı bir şey yoktur; sadece çaylağın arkasından bakakalır. Sonra da dostunun verdiği kağıdı havaya kaldırarak seslenir.
“- Boşuna sevinme… Tarifesi bende kaldı, ağız tadıyla yiyemeyeceksin.”
Kaynak: Saim Sakaoğlu, Nasreddin Hoca Fıkralarından Seçmeler, Ankara: Akçağ Yayınları, 2006, s. 146
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder