TECRÜBE VE GÖZLEM YOLUYLA ÖĞRENME VEYA MUSİBETLERDEN DERS ALMAK

AVA GİDEN ASLAN, KURT VE TİLKİ

Bir aslan, bir kurt ve bir tilki, avlanmak için dağa gitmişlerdi. Kurt ile tilki, kudretli ve heybetli aslanın maiyetinde dağa doğru gittikleri zaman işleri yolunda gitti; bir dağ öküzü, bir dağ keçisi, bir de semiz tavşan avladılar. Ölmüş veya yaralanmış, kan içinde bulunan avlarını dağdan çeke çeke ormana getirdiler. Kurt ile tilki, açgözlülük içindeydiler. Ağızlarının suyu akıyordu. Padişahlar padişahının bu avları adaletle pay etmesini bekliyorlardı. Her ikisinin de açgözlülüğü aslanın içine doğdu. Aslan, “Ey tecrübeli, ihtiyar kurt, bu avları aramızda paylaştır da yeni bir adalet göster! Pay etmede benim vekilim ol da, tabiatının nasıl bir yaratılışta olduğu ortaya çıksın” dedi.

Kurt, “Padişahım, yaban öküzü senin payın. O büyük, sen de büyük, iri ve çeviksin. Keçi orta boyda, orta irilikte, onun için benim. Tilki, sen de tavşanı al. Tavşan tam sana münasip” dedi.

Aslan dedi ki: “Ey kurt, hele bir daha söyle, ne dedin! Ben varken sen pay istiyorsun ha! Kurt, ne köpek oluyor ki benim gibi eşi, benzeri olmayan bir aslanın huzurunda kendisini görüyor, varım sanıyor! Ey, kendini beğenen eşek, beri gel!” Kurt yanına gelince, aslan bir pençe vurup onu parçaladı.

Ondan sonra aslan, yüzünü tilkiye dönüp, “Haydi, bunları yememiz için sen pay et!” dedi. Tilki secde edip dedi ki: “Bu semiz öküz, ey emin padişah, kuşluk yemeğin. Şu keçiden de, bahtı aydın padişaha, gün ortasında yemesi için bir yahni olur. Tavşan da lütuf ve kerem sahibi padişahın akşam yemeğidir.”

Aslan, “Ey tilki!” dedi, “Adalet meşalesini sen yaktın. Böyle hakça pay etmeyi sen kimden öğrendin? Ey ulu kişi! Bu akıllıca pay edişi nereden belledin?”

Tilki dedi ki: “Padişahım, ben bunları, kurdun başına gelenlerden öğrendim.”

Bunun üzerine aslan, “Mademki sen bizim aşkımıza tamamıyla bağlandın; avların üçü de senin olsun, üçünü de al, git.” dedi.

Akıllı o kişidir ki, dostların kaçınılması mümkün olan belalara düşüp ölüşlerinden ibret alır.

O zaman tilki, “Aslan, bana bunu kurttan sonra teklif etti” diye yüzlerce şükürde bulundu. “Eğer önce bana, bunu pay et, diye teklif etseydi, ondan canımı kurtarmama imkân mı vardı?” diye şükürler etti.

Kaynak: Mevlana, Mesnevi, Cilt: 1, beyit nu: 3008-3149
Ayrıca bkz. Oğuz Saygın, Hayvanlar Dünyasından Örneklerle Kişisel Gelişim Öyküleri, İstanbul: Yakamoz Yayınları, 2008, s. 139-140