Ebû Mes’ûd el-Ensarî (ra) şöyle anlatıyor: Kölemi kamçıyla dövüyordum. O sırada arkamda bir ses duydum. Bana, “Ey Ebû Mes’ûd! Şunu iyi bilesin ki!” diyordu. Çok kızgın olduğum için kimin seslendiğini anlayamadım. Yaklaşınca bir de ne göreyim; bana seslenen Peygamber Efendimiz değil mi! “Ey Ebû Mes’ûd! Şunu iyi bilesin ki! Ey Ebû Mes’ûd! Şunu iyi bilesin ki!” diyordu. Peygamberimizin insan üzerinde o korku ve saygı uyandıran halini görünce, elimdeki kamçı düşüverdi. Efendimiz bana şunları söyledi: “Ey Ebû Mes’ûd! Şunu iyi bilesin ki Allah’ın senin üzerindeki güç ve kudreti, senin bu köle üzerindeki kudretinden kat kat fazladır!” Bunun üzerine ben, “Ey Allah’ın Elçisi! Allah rızası için bu köleyi azad ettim” dedim. Peygamberimiz, “Eğer böyle yapmasaydın cehennem ateşi seni mutlaka yakardı” dedi. O günden sonra hiçbir köleyi dövmedim.
(Müslim, Eymân 34-35; Ebû Dâvud, Edeb 123-124)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder