Bir zamanlar Mısır'da iki bey çocuğu yaşardı. Biri ilme dikmişti gözünü, diğeri paraya. Yıllar sonra biri ülkenin en büyük âlimi, öteki Mısır'ın hazine veziri oldu. Vezir olanı zenginliğiyle ve sahip olduğu siyasi güçle övünür, âlim kardeşini aşağılardı. "- Ülkenin idare gücüne ulaştım ben", derdi, "Sen hâlâ miskinsin."
Kardeşi acırdı ona, "- Ben" dedi, "tükenmez bir servete sahibim. Peygamberlerin mirasçısı oldum, hikmete ulaştım. Sen ise Karun'un, Firavun'un, Hâman'ın vârisi oldun. Onların takipçisisin."
Sadi-i Şirazi, Gülistan, haz. Sadık Yalsızuçanlar, İstanbul: Timaş, 1997, s. 120
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder