Bir din âliminin çirkin bir kızı vardı. Gelinlik çağına gelmesine, çeyiz ve malı olmasına rağmen kendisiyle evlenmek isteyen olmadı. Mecburen bir kör ile evlendi. Serendip Adası'nda bir hekim gelmişti şehre; körlüğü tedavi ettiği söyleniyordu. Âlime, niçin damadını hekime götürmediğini sordular. "- Gözü açılınca kızımı boşamasından korkuyorum" dedi.
Sadi-i Şirazi, Gülistan, haz. Sadık Yalsızuçanlar, İstanbul: Timaş, 1997, s. 115
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder