Mâlik b. Huveyris (ra) şöyle anlatıyor: Biz aynı yaşlarda bir grup genç, Hz. Peygamber’e (sas) gelmiş ve yirmi gün boyunca yanında kalmıştık. Peygamberimiz çok merhametli ve şefkat dolu bir kimseydi. Bizim yakınlarımızı özlediğimizi anlayınca, geride âilemizden kimleri bıraktığımızı sordu. Biz de kendisine söyledik. O zaman şöyle buyurdu: “Haydi artık ailenizin yanına dönün ve onların yanında kalarak kendilerini bilgilendirin. Onlara şu namazı şu vakitte, bu namazı bu vakitte kılmalarını söyleyin. Benim namazı nasıl kıldığımı görüyorsanız siz de öyle kılın. Namaz vakti geldiğinde içinizden biri ezan okusun, en büyüğünüz de namazı kıldırsın.”
(Buhârî, Ezân 17-18, 49, 140; Müslim, Mesâcid 292)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder