“Neden böyle yan yana yürüyorsun yavrum! Diye sorar anne yengeç yavrusuna ve arkasından da ekler: “Düzgün yürüsene!”
“Pekala, anne!” der yavru yengeç, “Sen önümden düzgün yürü, ben seni takip ederim.”
Felsefe Diyarından Hikmet Yurduna Bilgelik Hikayeleri, haz. Cevdet Kılıç, İstanbul: İnsan Yay. 2008, s. 110
Felsefe Diyarından Hikmet Yurduna Bilgelik Hikayeleri, haz. Cevdet Kılıç, İstanbul: İnsan Yay. 2008, s. 110
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder