Vezirlerden birinin ahmak bir çocuğu vardı. Âlimlerden birisini onu yetiştirmeye memur etti. Âlim bir zaman onun terbiyesiyle meşgul oldu, fakat talim ve terbiye çocuğa tesir etmedi. Bunun üzerine âlim zât çocuğun babasına, “Çocuk akıllanmadığı gibi, beni de deli etti” diye haber gönderdi.
{Eğer bir şeyin aslı, cevheri, kabiliyetli olursa, terbiyenin tesiri olur. Cevheri kötü bir demiri hiçbir cila iyi yapamaz. Köpeği yedi deniz suyu ile yıkasan, ıslandıkça daha pis olur.}
Sâdî-i Şîrazî, Bostan ve Gülistan, trc. Rıfat Bilge, İstanbul: Meral yay. ts. s.474. Ayrıca bkz. Gülistan, haz. Sadık Yalsızuçanlar, İstanbul: Timaş Yayınları, 1997, s. 175
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder