“Sen, insanları Rabbinin yoluna hikmetle ve güzel öğütle davet et ve onlarla en güzel yöntem ve üslupla mücadele et, tartış.” (16/Nahl, 125)
Hikmet, varlıkları gerçek mahiyetiyle bilmek ve bu bilgiye uygun hayırlar işlemektir.[1] Dolayısıyla, âyetteki “hikmetle dâvet”, hitap edilen kişinin zihin, kabiliyet, kapasite ve şartlarının göz önünde bulundurulmasını ve mesajın bunlara uygun bir şekilde iletilmesini gerektirir. Bundan başka, aynı metot herkese veya her gruba uygulanmamalı, aksine, önce muhatabın hastalığı teşhis edilmeli, ona göre zihin ve kalbi uyarılarak tedavi edilmelidir.[2] Aynı âyetteki “güzel öğüt” ve “en güzel şekilde mücadele” de bireysel farklılıklar dikkate alınarak şekillenir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder