“Ben cinleri de insanları da ancak Bana kulluk etsinler diye yarattım.” (51/Zariyat, 56)“O (Allah) ki, hanginizin daha güzel amel işleyeceğini / davranacağını sınamak için ölümü ve hayatı yaratmıştır. O Aziz’dir, Gafur’dur.” (67/Mülk, 2)
Bu ve benzeri âyetlere göre, insan Allah tarafından “yaratılmış bir varlık”tır. Dünyadaki amacı, yaratıcısı “Allah’ı tanımak ve kulluk etmek”tir. İnsan, ömrü boyunca kulluk hususunda çeşitli şekillerde sınanacak ve sonuçlarıyla dünya ve ahirette karşılaşacaktır. Bu hakikatler, insan eğitiminin felsefesinin ilahî kaynaklı olmasını zaruri kılmaktadır.
Eğitimin de felsefenin de konusu insandır. Hangi felsefe temele alınırsa, insana öyle bakılır ve eğitim sistemi ona göre düzenlenir. Nitekim eğitim sisteminin dayandığı felsefenin insan anlayışını belirlemeden, hedef, davranış, içerik, eğitim ve sınama durumlarının tutarlılığı konusunda sağlıklı bir karara varılamaz. Bu açıdan da felsefe, eğitime katkı getirir.
İçerik, öğrencilere verilecek konuları ve üniteleri kapsar. Belirlenen hedef ve davranışlara göre içerik belirlenir. İçerik, temele alınan felsefenin ilkelerine uygun olmalıdır.
Eğitim sisteminin işlemler bölümünün şimdilik en etkili öğelerinden biri de öğretmen, yönetici ve hizmetlilerdir. Kurulan eğitim sisteminin dayandığı felsefeye göre, yönetici, öğretmen ve hizmetli yetiştirmek, sistemin etkili ve verimli çalışması, kendini geliştirip yenileştirmesi açılarından kaçınılmazdır. Eğitim sisteminin dayandığı felsefe ile öğretmen, yönetici ve hizmetlilerin temele aldıkları felsefe birbiriyle çelişmemelidir. Eğer çelişirse, eğitim sistemince hedeflenen istendik davranışların gerçekleştirilmesi, sistemin etkili ve verimli bir şekilde islenmesi, kendini yenileyip geliştirmesi bu kişilerce engellenebilir. Bu nedenlerden dolayı, eğitim sisteminin dayandığı felsefeye göre öğretmen, yönetici ve hizmetliler yetiştirilmelidir. (Sönmez 2002: 34-50)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder