Eskiden ikiyüzlü, söyledikleriyle amel etmeyen hatibin birisi minbere çıkıp ibadetlerden bahseder ve sözü afyonun zararlarına getirir. “Böyle bir afyondur ki içine bir madde karışmıştır. Aklı giderir, düşünceyi çürütür, dinde alımı satımı ve içilmesi haramdır” der. Tam bu esnada aniden koynunda sakladığı afyon çıkısı cemaatin üzerine düşer. Halk, “bu nedir!” diye hatibin üzerine yürüyeceği sırada, şaşkınlık ve hayretle, “İşte bahsettiğim şey o melundur ki önünüze düştü. Ben attım, siz de atıp kurtulun” der.
(Lamiizade abdullah çelebi, Latifeler, haz. Yaşar çalışkan, istanbul 1997, s. 210)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder