Kanuni Sultan Süleyman adını taşıyacak olan Süleymaniye Camii’nin yapımı için şu anki arsanın bulunduğu yeri beğenir. Mimar Sinan’ı da çağırır araziye bakamaya,uygun olup olmadığını görmeye giderler. Mimar Sinan araziyi dikkatle inceler.
Padişah sorar.”Nasıl buldun Sinan?”
Koca Sinan cevap vermez ve araziye bakmaya devam eder. Vezirler diğer devlet erkanı herkesin gözü Sinan’ın ve Kanuni’nin üzerindedir. Ortalık buz kesmiş,çıt çıkmamaktadır. Herkesin padişahın ne yapacağını beklemektedir.
İğne düşse duyulacak bir sessizlik vardır. Mimar Sinan konsantre olmuş araziye bakmaktadır.
Kanuni bir kere daha sorar ”Ne düşünürsün bre Sinan?”…
Mimar Sinan gözlerini araziden ayırtmaz ve cevap vermez. Herkesin korkmuş şaşkın muhteşem Süleyman’ın gazabını,hiddetini beklemektedir. Padişah hiçbir şey söylemez.
Aradan bitmek bilmeyen bir süre daha geçer. Ve Mimar Sinan başını eğerek arsadan içeri girer. Herkes Sinan’ın onları duymadığını o kısa süre içerisinde yapıp hayalinde oluşturduğu kemerlerden birine çarpmamak için kafasını eğerek boş arsayı girdiğini fark eder.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder