Babalar çocuklarına zaman ayırmalı

Bir sürü insanı yönettiğim hâlde ailemi yönetememişsem, kimseyi yönetmiş sayılmam.

Bir sürü iş anlaşması yaptığım hâlde çocuklarımı ihmal etmişsem, yaşamımın en büyük fırsatını kaçırmış, Tanrının bana verdiği babalık görevini yapamamışım demektir.

Devlet başkanı bile olsam, kendi ailemin reisi olmadığım sü­rece işsiz kalmış sayılırım.

Günlerce ve yıllarca zorlu saatler boyunca personelimi eğit­miş, ama kendi çocuklarıma yol gösterememişsem, iyi bir öğretmen değilim demektir.

Yöneticilere bile danışmanlık ediyor olsam da, çocuklarım bana danışmak istediklerinde onların yanında değilsem, iyi bir rehber değilim demektir.

Evime değil de işime, mesleğime öncelik veriyorsam, benim için dünyada en önemli olan insanlardan giderek uzaklaşmaya öncelik veriyorum demektir.

Başarılarımla meslektaşlarım arasında büyük saygınlık ve servet sahibi bile olsam, kendi karımın ve çocuklarımın bana saygısı olmadıkça, yoksul bir adam olarak kalırım.

Hedeflerime ulaşmak için dünyayı dolaşsam bile, oğlumu maçına, kızımı konserine götürmemişsem, yanlış uçağa bin­mişim demektir.

Tüm kazanımlarımı ailemi geçindirmek için kullansam ve yorgunluktan bitip tükenene kadar çalışsam bile, önceliği ai­leme vermiyorsam, kazandıklarım beş kuruş etmez.

Öte yandan da unutulmamalıdır ki, bir erkek çalışmazsa yiyecek ekmek bulamaz ve bir erkek ailesine bakmazsa en büyük günahı işler.

Ne var ki toplumun aile değerlerine yüklediği yıkıcı isteklere boyun eğmeyi seçersem, o zaman Tanrı yardımcım olsun, çünkü bu boyun eğişin bozulmanın ilk adımı olduğunu gözden kaçırmışım demektir.

Zaman bir kez geçti mi bir daha geri gelmez. Zaman bir an için bile olsa durmaz. Üstelik zaman geçtikçe daha bağışlayıcı da olmaz.

Birlikte geçirilen zaman ölçülemez, çünkü o anlar birlikte zaman geçiren insanlar için paha biçilmezdir.

Çocukken çocuk gibi düşünür, babamın elini tuttuğum her anın tadını çıkarırdım. Baba olduğum zaman da küçük kızımın elimi tuttuğu her anın tadını çıkardım.

Bugün o anılar benim için daha dün yaşanmış gibi tazeler. Şimdi bildiklerimi o günden öğrenmiş olsaydım, evde ge­çirebileceğim tek bir anı büroda harcamazdım.

Şimdilerde zaman yönetiminden, nitelikli zamandan, ni­celikli zamandan söz ediyorlar; ama bütün zamanlar içinde en değerlisi çocuklarınızla geçirdiğiniz zamandır! (John G. “Giovanni” Grippando)

 

Jack Canfield vd. Tavuk Suyuna Çorba: Babaların Yüreğini Isıtacak Öyküler. çev. Semra Kunt Akbaş. Ankara: HYB yay., 2002,  s. 143-144