31 Ocak 2011 Pazartesi

Yanlış teşhise binaen ümidi kesmenin yanlışlığı

Bir adam çok ağır bir hastalıktan yatıyor ve ölümünün yakın olduğunu hissediyormuş. Korku içindeki karısı kasabanın doktorunu çağırmış. Doktor hastayı çok iyi muayene etmiş; yarım saatten fazla dinlemiş, nabzını ölçmüş, başını hastanın göğsüne dayamış, onu önce yüz üstü, daha sonra yan yatırmış, bacağını, bedenini kaldırmış, gözlerini açmış, ağzına bakmış ve çok emin bir şekilde kadına şöyle söylemiş: “Ne yazık ki haberler kötü! Kocan iki gündür ölü.” O an, hasta adam başını şaşkınlık içinde kaldırmış ve kaygılı bir şekilde mırıldanmış "Hayır canım, ben hala yaşıyorum.” Kadın hemen kocasının kafasına bir yumruk indirmiş ve öfkeli bir şekilde, “Kes sesini, doktor bir uzman, ondan daha iyi mi bileceksin?” demiş.”

Nossrat Peseschkian, Doğu Hikayeleriyle Psikoterapi, Beyaz Yayınları, 1998, s. 90

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder