Bir kadın, küçük oğluyla bilge Hz. Ali’ye gelmiş ve şöyle demiş: “ Oğlumun ciddi bir rahatsızlığı var. Sabahtan akşama kadar hurma yiyor. Ona hurma vermezsem, bağırıp çağırıyor. Ben ne yapacağım? Ne olur bana yardım et.” Hz. Ali çocuğa şefkatle bakmış ve şöyle demiş: “Benim iyi kalpli kadını, şimdi evine dön ve yarın aynı saatte gel.” Ertesi gün kadın ve oğlu tekrar Hz. Ali’nin önüne gelmişler.
Büyük usta çocuğu kucağına oturtmuş. Kendisiyle bir arkadaş gibi konuşmuş ve sonunda elindeki hurmaları alırken şöyle söylemiş: “ Evladım, daima ölçülü ol. Hayatta tadı güzel olan başka şeyler de var.” Bu sözlerle anne ve çocuğu göndermiş. Buna şaşıran kadın sormuş: “Büyük usta bunu niye dün söylemedin? Niye bu uzun yolculuğu yeniden yaptık?” Hz. Ali cevap vermiş: “Benim iyi kalpli kadınım, yeniden oğluna bugün söylediğimi aynı inandırıcılıkla söyleyemezdim. Çünkü benim de canım hurma istiyordu.”
Nossrat Peseschkian, Doğu Hikayeleriyle Psikoterapi, Beyaz Yayınları, 1998, s. 60-61
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder