Baba, oğul göl kenarına gelince, oltayı göle atıp otele döndüler.
Bir saat sonra oltaya balık takılıp takılmadığını görmek için göle gittikleri vakit, dört beş balığın takıldığını gördüler. Çocuk: "- Ben, balıkların oltaya takılacaklarını biliyordum," dedi.
Babası sordu: "- Nereden biliyordun?"
"- Dua ettim de onun için," dedi, çocuk.
Oltayı yeniden hazırladılar ve yemek için otele gittiler. Yemekten sonra göle gittikleri vakit, yine birkaç balığın yakalandığını gördüler.
Çocuk: “- Böyle olacağını biliyordum," dedi.
Babası sordu: "Nereden biliyordun?"
Çocuk: "- Dua ettim de onun için," dedi.
Baba oğul, oltayı tekrar göle attı ve otele geri döndüler. Yatmadan önce, göle gidip oltaya baktıkları vakit, bu defa bir tek balığın bile oltaya takılmadığını gördüler.
Çocuk: "- Ben oltaya balık gelmeyeceğini biliyordum," dedi.
Babası sordu: "- Nereden biliyordun?"
Çocuk: "- Dua etmedim de onun için," dedi.
Babasının, niye dua etmediğini sorması üzerine de çocuk, şu cevabı verdi: "- Oltaya yem takmadığını hatırladım da onun için."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder